Forrest Gump 1994 ฟอร์เรสท์ กัมพ์ อัจฉริยะปัญญานิ่ม 2537 ภาพยนตร์อเมริกันคอมเมดี้ ดัดแปลงมาจากนวนิยายForrest Gumpในปี1986 ที่เขียนโดยวินสตัน กรูม กำกับภาพยนตร์โดยโรเบิร์ต เซเม็กคิส เรื่องราวของช่วงชีวิตหลายสิบปีที่ผ่านมาของฟอเรสต์ กัมป์ชายที่กำลังรอรถเมล์ที่ป้ายแห่งหนึ่งในเมืองสะวันนา หนุ่มใหญ่ท่าทางใจดีจากรัฐอลาบามา ชายที่เกิดมาพร้อมกับอาการที่ผิดปกติทางร่างกายและสติปัญญา โดยเค้ามีอิทธิพลต่อการกำหนดเหตุการณ์ทิศทางประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกาหลายครั้งโดยไม่เจตนาในศตวรรษที่ 20ที่ผ่านมา แม้เค้าไม่รู้ว่าเขาต้องการทำอะไรในชีวิต แต่การที่เค้ามีไอคิวที่ต่ำเข้าใจอะไรยากจึงทำให้เขาไม่คิดมากกลายเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอ ภาพยนตร์นำแสดงโดย ทอม แฮงส์, แซลลี ฟิลด์, โรบิน ไรท์ม มิเคลติ วิลเลียมสัน, แกรี่ ซินิส
วันที่ออกฉาย : 6 กรกฎาคม 2537 (สหรัฐอเมริกา)
ผู้กำกับภาพยนตร์ : โรเบิร์ต เซเม็กคิส
ดัดแปลงจากผลงาน : Forrest Gump (1986) · วินสตัน กรูม
เขียนบทภาพยนตร์ : อีริก รอธ
อำนวยการสร้าง : เวนดี้ฟินแมน l สตีฟ ทิสช์ l สตีฟ สตาร์กี้
กำกับภาพ : ดอน เบอร์เกส
ดนตรีประกอบ : อลัน ซิลเวสทรี
ตัดต่อ : อาร์เธอร์ ชมิดต์
ค่ายผลิต : เวนดี้ไฟเนอร์แมนโปรดักชั่น
จัดจำหน่าย/เผยแพร่ : พาราเมาต์พิกเจอส์
ความยาว : 2 ชม. 22 นาที
งบประมาณการสร้าง : 55 ล้านดอลล่าสหรัฐ
รายได้บ็อกซ์ออฟฟิศ : 678.2 ล้านดอลล่าสหรัฐ
รางวัลที่ได้รับ :
คริติกส์ชอยส์มูฟวี่อวอร์ด สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม
พ.ศ. 2543 · ไมเคิล คลาร์ก ดันแคน
พีเพิล’ส ช้อยซ์ อะวอร์ดส์ สาขาภาพยนตร์ยอดนิยม
พ.ศ. 2544
ในปี 1981 ณ ที่จอดป้ายรถประจำทางแห่งหนึ่งในเมืองสะวันนา รัฐจอร์เจีย ประเทศสหรัฐอเมริก ชายคนหนึ่งชื่อฟอเรสต์ กัมป์(ทอม แฮงส์) มองขนนกสีขาวที่ปลิวมาตามลม ทำให้เค้านึกถึงเรื่องราวในอดีต และเริ่มเล่าเรื่องราวชีวิตของเค้ากับคนแปลกหน้าที่นั่งอยู่ข้างเค้าบนม้านั่งสีขาวแห่งนั้น
ช่วงปี1951 ที่เมืองกรีนโบว์ รัฐอลาบามา ประเทศสหรัฐอเมริกา ฟอร์เรสต์เด็กหนุ่มตัวเค้าเองที่เกิดมาพร้อมกับอาการที่ไม่สมประกอบทั่งสอมงและร่างกายที่ได้รับการติดตั้งเครื่องมือจัดขาเพื่อแก้ไขกระดูกสันหลังที่โค้งโก่งของเค้าและไม่สามารถเดินได้อย่างเด็กทั่วไป เขาอาศัยอยู่ตามลำพังกับแม่ของเค้าคุณนายกัมป์(แซลลี ฟิลด์) ที่เปิดเป็นโฮมสเตย์แบ่งห้องให้ให้ผู้เช่าหลายคน โดยหนึ่งในนั้นคือเอลวิส เพรสลีย์(ปีเตอร์ ดอบสัน)ชายหนุ่มผู้มากับกีตาร์และเล่นดนตรีให้ฟอร์เรสต์ได้ชมรวมถึงท่าเต้นที่แสดงอาการกระตุกของเขาที่เข้ากับจังหวะที่เค้ากำลังเล่นดนตรีสดอยู่เล่นทำให้ฟอเรสต์รู้สึกสนุกและโยกตามไปด้วยเป็นครั้งสุดท้ายที่เห็นเค้า ซึ่งปัจจุบันได้ย้ายออกไปเล่นดนตรีอยู่ในโทรทัศน์ตามที่ฟอร์เรสเข้าใจ
วันแรกของโรงเรียนฟอเรสต์พบหญิงสาวชื่อเจนนี่ เคอร์แรน(โรบิน ไรท์) เด็กหญิงน่าตาดีที่ไม่รังเกียจเด็กพิการอย่างเค้า จึงทำให้ฟอร์เรสแอบชอบและก็ทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดต่อกัน แม้ว่าจะถูกรังแกบ่อยครั้งเนื่องจากความพิการทางร่างกายและสติปัญญาส่วนน้อยของเขาในขณะที่หลบหนีจากเด็กเกเรบางคน ทำให้เขาต้องพยายามวิ่งหนีและเมื่อฟอเรสต์วิ่งได้เค้าก็ไม่หยุดวิ่งจนเครื่องมือพยุงขาหลุดออกจาตัว ฟอเรสต์ค้นพบพรสวรรค์ว่าเค้าเป็นนักวิ่งที่ดีได้ ความสามารถนี้ทำให้เขาได้รับทุนการศึกษาให้เป็นนักอเมริกันฟุตบอลประจำที่มหาวิทยาลัยอลาบามาในปี1963 จนต่อมาเขาได้พาทีมมหาวิทยาลัยอลาบามาขึ้นสู่การเป็ดทีมอเมริกันฟุตบอลระดับต้นๆของโลกได้ในขณะเรียนมหาลัยโดยที่เค้าไม่รู้ตัวเลย ฟอเรสต์ กัมป์รู้แค่ว่าถ้าบอกให้เค้าวิ่งเค้าจะวิ่งไม่ให้ใครมาขวางเค้าได้ จนได้เข้าพบผู้ว่าการจอร์จ วอลเลซผู้ว่าการรัฐอลาบามาคนที่45 อีกทั้งยังได้พบกับ ประธานาธิบดี จอห์นเอฟ. เคนเนดี ประธานาธิบดีคนที่ 35 ของสหรัฐอเมริกาที่ทำเนียบขาวก่อนที่จะมีข่าวว่าถูกลอบสังหารในเวลาต่อมาไม่นานอีกด้วย
Forrest Gump 1994
หลังจากสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยฟอเรสต์ได้เข้าประจำการใน กองทัพสหรัฐฯ ซึ่งเขาได้พบกับเพื่อนทหารเบนจามินที่มีชื่อเล่นว่าบับบ้า(มิเคลติ วิลเลียมสัน)ผู้ชวนฟอร์เรสต์ร่วมหุ้นทำธุรกิจออกเรือจับกุ้งกับเขาหลังจากการรับใช้ชาติจบลง ซึ่งในปี 1967 พวกเขาถูกส่งไปสู่สงครามเวียดนาม เพื่อรับใช้กับกองทหารราบที่ 9 ในภูมิภาคสามเหลี่ยมทองคำปากแม่น้ำโขง หลังจากปฏิบัติการกลุ่มของฟอร์เรสถูกซุ่มโจมตีขณะลาดตระเวน ฟอเรสต์ได้ช่วยชีวิตเพื่อนทหารที่ได้รับบาดเจ็บหลายคนรวมถึงผู้หมวดแดน เทย์เลอร์(แกรี่ ซินิส)หัวหน้าหมู่ ผู้ที่สูญเสียขาทั้งสองของเขาแต่บับบ้าเพื่อนสนิทในค่ายคนเดียวของเค้าเสียชีวิตจากเหตุการณ์ปฏิบัติการณ์ครั้งนั้น ฟอเรสต์ได้รับรางวัลเหรียญเกียรติยศสำหรับความกล้าหาญของเค้าจากประธานาธิบดี ลินดอน บี จอห์นสัน ประธานาธิบดีคนที่ 36 ของสหรัฐอเมริกา เป็นวันเดียวกับที่มีการชุมนุมของกลุ่มผู้ต่อต้านการทำสงครามเวียดนาม ได้เดินทางไปรวมตัวกันที่ West Potomac Park อุทยานแห่งชาติของสหรัฐอเมริกา ในกรุงวอชิงตันดีซี เป็นการชุมนุมที่เรียกว่า ” March on the Pentagon ” วันที่ 21 ตุลาคม 1967 ในการชุมนุมนั้นฟอร์เรสต์ได้พบกับเจนนี่ เคอร์แรนเพื่อนเก่าที่เค้าแอบรักอีกครั้งที่เธอได้ใช้ชีวิตแบบฮิปปี้ บุปผาชนผู้ต้องการอิสรภาพ โดยที่ฟอร์เรสไม่รู้เลยว่ากลุ่มคนพวกนี้ คือคนไม่ทำงานใช้ชีวิตไปวันๆร่วมไปถึงการเสพยาในรูปแบบต่างๆ ก่อนที่จะมีการสลายการชุมนุมของผู้ประท้วงจากทางการเป็นเหตุให้ทั้งสองต้องแยกกันอีกครั้ง
นอกจากนี้เขายังมีพรสวรรค์ในด้านกีฬาปิงปองเมื่อเค้ารองเล่นดูหลังจากปลดจากการรบมาประจำการอยู่ค่ายทหาร จนกลายเป็นผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในการเล่นปิงปอง เป็นตัวแทนแข่งขันกับทีมจีนใน World Table Tennis Championships ‘1971 ที่นาโกย่าประเทศญี่ปุ่นเป็นการแข่งกระชับสัมพันธ์หลังจากจบสงครามระหว่างสหรัฐกับจีน ทำให้เขาได้รับเชิญเข้าสัมภาษณ์ร่วมกับจอห์น เลนน่อน เจ้าของบทเพลงแห่งสันติภาพ imagine ที่ออกอัลบั้มในปี 1971นั้นเอง เป็นการสัมภาษณ์จากรายการวาไรตี้ทอล์กโชว์ชื่อดังทางช่อง ABC รายการThe Dick Cavett Show ซึ่งดำเนินรายการโดยดิก คาเว็ตต์ ในนิวยอร์กซิตี้ฟอร์เรสใช้เวลาวันหยุดปีใหม่1972 ร่วมกับร้อยโทแดนหัวหน้าเก่าในสงครามซึ่งกลายเป็นคนพิการที่กำลังคิดฆ่าตัวตายเพราะถูกให้ใช้ชีวิตอยูลำพัง โดยที่เค้าไม่รู้ตัวเลยว่าการมาเยี่ยมของเค้าเป็นการปลอบใจและให้กำลังใจที่ดีที่สุดในขณะนั้น ในเวลาต่อมาฟอร์เรสต์ได้พบกับประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสันประธานาธิบดีคนที่ 37 ของสหรัฐอเมริกและเข้าประจำการในวอเตอร์เกตคอมเพล็กซ์ กลุ่มของอาคารหกหลังในย่านฟอกกี้-บัตท่อม ของกรุงวอชิงตันดีซี ในสหรัฐอเมริกาซึ่งตัวเขาเองบังเอิญไปเปิดเผยคดีเรื่องอื้อฉาวของวอเตอร์เกตที่เกิดขึ้นในวันที่17 มิถุนายน 1972 ที่มีประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสันเกี่ยวข้องด้วย
หลังจากนั้นไม่นานฟอเรสต์ กัมป์ถูกปลดออกจากกองทัพอย่างเป็นทางการหลังจากสงครามสิ้นสุดลง ฟอร์เรสจึงตัดสินใจที่จะกลับบ้านไปหาแม่ของเขาที่เมืองกรีนโบว์เพื่อเปิดบริษัทที่ผลิตไม้พายเพื่อทำทุนไปซื้อเรือจับกุ้งที่ในหมู่บ้านชาวประมงบายูลาบาเบ รัฐอลาบามา ตามสัญญาของเขาที่มีต่อบับบ้าเพื่อนสมัยสงคราม โดยชวนร้อยโทแดนเข้าร่วมธุกิจกับฟอเรสต์ในปี 1974 แม้ในตอนแรกพวกเขาจะทำกำไรได้เพียงเล็กน้อย แต่หลังจากพายุเฮอริเคนการ์เมน พายุหมุนเขตร้อนที่รุนแรงที่สุดของฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติกในปี 1974 ส่งผลทำให้เรือชาวประมงทุกลำเกิดการเสียหายอย่างหนัก แต่เรือของพวกเขากลายเป็นลำเดียวที่รอดชีวิตจากพายุเฮอริเคนการ์เมน พวกเขาจึงแทบจะเรียกว่าผูกขาดการขายกุ้งแต่เพียงผู้เดียวจนสามารถสร้าง บริษัทจัดจำหน่ายกุ้งบับบ้ากรัมป์ ในส่วนของพลโทแดนได้นำกำไรจากการจับกุ้งครั้งนั้นไปลงทุนใน บริษัทแห่งหนึ่งชื่อ “แอปเปิลคอมพิวเตอร์” จนทั้งสองกลายเป็นเศรษฐีประสบความสำเร็จในชีวิต อีกทั้งฟอเรสต์ยังมอบรายได้ครึ่งหนึ่งให้กับครอบครัวของบับบ้าในฐานะหุ้นส่วนทำให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้น หลังจากนั้นฟอเรสต์จึงกลับบ้านเมื่อรู้ข่าวร้ายเพื่อไปพบแม่ของเขาที่เธอเสียชีวิตจากไปด้วยโรคมะเร็ง
ในปี 1976 เจนนี่สาวที่กัมป์หลงรัก ฟื้นจากอาการติดยาเสพติดมานานหลายปีและกลับไปเยี่ยมฟอร์เรสต์อีกหลายครั้งและหลังจากนั้นพวกเค้าได้พัฒนาความสัมพันธ์เป็นคู่รักกันก่อนที่จะหนีจากเค้าไปในเช้าวันหนึ่ง ฟอเรสต์ไม่เข้าใจและอกหักเป็นครั้งแรกทำให้เค้าตัดสินใจเริ่มวิ่ง ต้องเรียกว่าวิ่งเพื่อลืมเธอและใช้เวลาถึงสามปีในการวิ่งจนกลายเป็นการวิ่งมาราธอนข้ามประเทศอย่างไม่หยุดยั้งจนเป็นคนมีชื่อเสียงอีกครั้งจากผู้คนแต่ประเทศที่เค้าวิ่งผ่านจนเกิดแรงศรัทธาวิ่งตามเค้าเป้นจำนวนมาก จนอยู่มาวันหนึ่งเค้าหยุดวิ่งและตัดสินใจที่จะกลับบ้านที่กรีนโบว์มาดื้อๆเช่นนัั้น
และในปัจจุบันฟอเรสต์ กัมป์คนนั้นก็กำลังนั่งรอรถเมล์ที่ป้ายแห่งนี้ เพราะเขาได้รับจดหมายจากเจนนี่ผู้ซึ่งขอให้เขาไปเยี่ยมเธอ คนแปลกหน้าชี้นิ้วบอกทางแล้วกล่าวว่าที่อยู่ในจดหมายนั้นอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ช่วงตึกเมื่อได้ยินเช่นนั้นฟอเรสต์ก็ลุกและเริ่มเดินขึ้นทันที และเมื่อฟอร์เรสต์พบกับเจนนี่เธอซึ่งเธอก็แนะนำให้เขารู้จักลูกชายของเธอชื่อ ฟอเรสต์ กัมป์ จูเนียร์ เจนนี่บอกฟอร์เรสต์ถึงเหตุผลที่หนีหลบหน้าฟอร์เรสเพราะไม่อยากให้เค้าต้องมาเลี้ยงดูรักษาตัวเธอที่กำลังป่วยหนักด้วยโรคไวรัสที่ไม่เป็นที่รู้จักและที่สำคัญรักษาไม่หาย ในที่สุดเจนนี่และฟอร์เรสต์ตัดสินใจแต่งงานเมือ่รู้ว่าเจนนี่จะอยู่บนโลกนี้ต่อไปอีกได้ไม่นาน ฟอร์เรสต์ชายหนุ่มผู้มองโลกในแง่ดีผู้มีส่วนร่วมกับประวัติศาสตร์อเมริกามาหลายช่วงหลายสมัย กำลังส่งลูกชายของตนเองออกไปโรงเรียนในวันแรกพร้อมกับภาพขนนกสีขาวที่โดนลมพัดพาให้มันลอยปลิวกลับขึ้นไปบนท้องฟ้า
